بسم الله الرحمن الرحیم

کتاب میخواندم،به مطلبی رسیدم راجع به انس و انواعش...
بزرگی گفته انس سه نوع است:
اول:انس به عبادت
دوم: انس به خلوت(بعضی برای خود خلوتی دارند و گوشه ای که از ازدحام مردم دور باشد انتخاب و برای عبادت و تفکر برمیگزینند وبا حواس جمع تری به عبادت میپردازند)
سوم:انس بالله
الان شاید بگین اینا که همش یکیه،چون عبادت و خلوت هم برای خداست
خب پس اجازه بدهید من روشنتان کنم
تفاوت در اینجاست که اگر زمانی آن عبادت یا عبادات مخصوصی را که به آن ها عادت کرده یا خلوتی را که بدان انس پیدا کرده ازدستش بگیرند بدبخت میشود به تعبیر من، و به تعبیر آن بزرگ به وحشت می افتد
اما در انس بالله خلوت و جلوت فرقی ندارد توجه او فقط به هو است
در اولی و دومی انتخاب کننده بنده است اما در سومی خود خداوند انتخاب میکند...
مثال:کسی با رفتن به حج انس داردحال اگر به او بگویند آقا جون یه مومن داره خونشو ازدست میده توانایی پرداخت نداره آبروش در خطره شما هزینه سفر ایندفعه رو بده بهش تا مشکلش حل بشه اگر قبول کنه که اهل طبقات بالا و انس بالله است اگر قبول نکنه اهل انس به عبادته و خودش انتخاب کنندس...
یه بار من به شدت دچار انس به عبادت شدم یعنی اون عبادتی رو انتخاب کرده بودم که دلم دوست داشت و اونطوری دوست داشتم به خدا نزدیک بشم که خودم میخوام اما ای دل غافل که مقصود هو است روشی روباید انتخاب میکردم که برایم مقرر شده

 نکته طلایی:عمل به کاری کن که وظیفه توست نه خواست دل و نفست...
شماکدام انسی هستید؟؟؟

بسم الله الرحمن الرحیم

در سخن معصوم داریم که" دشمن ترین دشمن تو همان نفسی است که در درون توست"
گفتگو که چه عرض کنم جیغ و داد امروز من با بدترین دشمنم:
ععععععععععی بابا آخه تو از جون من چی میخوای؟چرا انقده پاپیچم میشی؟
تو ازشیطونم بدتری تازه اونم درس میدی
شیطونِ بدبختِ لعینِ رجیم رو راحت میتونم بینیشو به خاک بمالم روده پودشو بریزم بیرون ذله اش کنم کاری کنم خون گریه کنه...
اما تو چی انقده کنه ای که حالم ازت بهم میخوره البته تقصیر خودمه که انقدر بهت بال و پر دادم که اینه وضع و روزگارم باید ازهمون اول که یه فسقل کثیف بودی در نطفه خفت میکردم که حالا واسه من شیر نشی...تو آن مال بدی هستی که بیخ ریش صاحابی
هوووووووووی یَرِه خوش خوشانت نباشه من شیعه اون کسی هستم که تو اصلا در وجودش بی معنی بودی.چیه رفتی پناه گرفتی؟میترسی اسمشو بگم تا چند وقت ازهیبت نامش جرات جیک زدن نداشته باشی؟ببین من بلاخره که تو رو خفتت میکنم!میدونی تو دنیای تخیل ، فانتزی من چیه؟اینکه ببندمت به یه درخت یه تفنگ ازون رگباری ها هم بهم بدن اول بزنم اون زانو هاتو افلیج کنم بعد شکم رو که تو این سال ها دادم خوردی و گنده اش کردی رو به رگبار ببندم بعد سر تفنگو تو حلقت کنم چند تا گلوله هم اونجا خالی کنم تا دیگه انقد درگوش من وِز وِز نکنی بعدم برم سراغ مغزت که هرچی میکشم ازونه...
الانم برو ازجلو چشام خفه شو که بیشتر ازاین وقت خودم و خواننده های عزیز رو نگیری
اییییییییییشششششش
(از اساتید عذر میخوام بابت لحن خشن و دور از ادبم نفس هست دیگه بهتر ازاین نمیشه باهاش حرف زد)

بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی فیلم محمد رسول الله در سینماها اکران شده بود خیلی دوست داشتم برم و ببینم اما هرکس که رفته بود ودیده بود میگفت اونجوریام که فکر میکنی جالب نیست ارزش نداره نرو...اما من میگفتم میخوام برم ببینم ولی قسمت نشد تا اینکه فیلم اومد تو سینمای خانگی و باید خریداری میکردی...

خونه یکی از اقوام بودیم که دیدم دارن فیلمو و وقتی گذاشتند خیلی جذب فیلم شدم به نظر خیلیم قشنگ بود دستمال هامم کنارم(الان حتما میگین بابا توام که همش اشکت دم مشکته!خو چیکا کنم مگه دست خودمه؟)

وقتی حضرت ابوطالب رو دیدم دلم پدری شد دیگه داشتم منفجر میشدم از احساسات مثل همیشه بایه صدای منحصربه فرد موقع احساسی شدنم گفتم نباید صورت حضرت ابوطالب رو نشون میدادند ایشون کسی هستند که پدرِپدر هستند کسی با این عظمت که خداوند اون رو پدرِپدر قرار بده باید صورتشون رو نور نشون میدادند...تو یه حالی بودم که فقط باباعلی میدونه داشتم تو دلم قربون صدقه بابا علی جااااان میرفتم 

که یه نفر زد تو برجک ما و گفت:تو دیگه خیلی خشکه مقدسی...

منو میگین! دیگه از فاز در اومدم رفتم تو آمپاز

 دهان مبارک رو بستم و تا آخر فیلم برخلاف همیشه اظهار نظر نکردم و گذاشتم بقیه با خیال راحت فیلمشونو ببینن(چون معمولا خیلی وسط فیلم ها حرف میزنم و...)