بسم الله الرحمن الرحیم

یا علی علیه السلام

شنیده ام ابوترابید...پدر خاک...
و من نیز از خاک کمتر...
پس سلام حضرت پدر
و چه شیرین نبات نام پدر در جانم حل میشود
حلاوتی وصف ناپذیر
مرد شماره یک خدا، شنیده ام اینگونه با پرودگار سخن گفته اید:
خدایا! تو را چگونه بخوانم در حالی که بنده گناهکار تو هستم و چگونه تو را نخوانم در حالی که عاشق تو هستم...
آه پدر من نیز چگونه یک چاه دلتنگی و یک نخلستان زخم را نزد شما بیاورم در حالی که دختر ناخلف شما هستم و چگونه از دامان شما دوری گزینم در حالی که مجنون شما هستم...
زخم هایم فقط به دست پدری شما رفو میشوند.

اگر مادر شوم لالایی شبانه ام و داستان سرایی هایم فقط درباره شماست

داستان شهامت و شجاعتتان...

داستان مردانگی تان...

داستان یتیم نوازی تان...

داستان مظلومیت تان...

شعر های من برای فرزندانم فقط حول شماست پدر

پدر پدر پدر چه خوشبختی ازین بالاتر که پدری برای شیعیانت که باباعلی جان صدایت کنیم

لبیک یا علی

لبیک یا علی

لبیک یا علی

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ

بابی انت و امی و نفسی و مالی یا ابتاه

امضا کسی که باهمه ریز نقشی اش

در بیکران چشم شما جا نمیشود

عیدی میدیم :))

علتش سادات  بودنم نیست چون اگر سادات هم نبودم باباعلی جان باباعلی جانم بود(غیر مستقیم دارممیگم غیر ساداتم عیدی بدین یالا:)

به کسانی که ذیل این پست ذکر شریف و دلربای یا علی رو بنویسند.به قید قرعه ان شاالله...

کم و کیف عیدی و مقدارش رو بعدا اعلام میکنم:)

مقدار و تعداد زیاد نیست متاسفانه

وسع فعلا همینه با عرض شرمندگی

+من در حال آماده کردن  گیفت های عیدی برای غیر بیانی ها (عکس های کامل شده اش رو خواهم گذاشت)

عیدتون خیلی مبارک

یا علی علیه السلام

یا محی الاموات

یتیمی درد بی درمان یتیمی...

یتیم شدیم...

همیشه امان ازدل زینب...

بابا جان برای بچه هات دعا کن، دعا کن نخ سرنوشتمون به نخ چادر حضرت مادر گره بخوره

دعا کن آخرش شهادت باشه حسین جانم آخرین عبارت باشه

یتیمای باباعلی برای تسلی قلب صاحبِ عزا صاحبِ دلمان:

 اللهم صل علی محمد وآل محمد  

بسم الله الرحمن الرحیم

در جنگ صفین، تیری بر ران حضرت امیرالمؤمنین (ع) وارد شد . هر چه کردند در مواقع عادی خارج نمایند نتوانستند . خدمت امام حسن (ع) جریان را عرض کردند . فرمود: صبر کنید تا پدرم به نماز بایستد، زیرا در آن حال چنان از خود بیخود می شود که به هیچ چیز متوجه نمی گردد . به دستور حضرت مجتبی (ع) در آن حال تیر را خارج کردند، بعد از نماز امیر اخلاص، علی (ع) متوجه شد، خون از پای مقدسش جاری شد، پرسید:« چه شد؟ عرض کردند: تیر را در حال نماز از پای شما بیرون کشیدیم .

حالا من در حال نماز بودم ناگهان متوجه میشوم عنکبوتی روی سجاده ام در حرکت است...

دیگر نفهمیدم نماز را چطور خواندم...

چرا ؟ چون یک وقتی آن عنکبوت بیچاره بی آزار نیاید و مرا به این گندگی بخورد...

من کجای کارم؟

بسم الله الرحمن الرحیم

این پست که در راستای پست تناقض است(اون پست رو حذف کردم) به سه قسمت تقسیم میشود تا وقت خوانندگان بزرگواری چون شما گرفته نشود

قسمت اول:پرحرفی های اینجانب که توصیه میشود وقت گرانبهایتان را صرف نکنید

قسمت دوم:این قسمت برای آن همیشه خستگانی است که حوصله خواندن متن طولانی ندارنداما چون ناقص است و قسمتی از مطلب بیان شده زیاد بدرد بخور نیست ولی بازم ازهیچی بهتره

قسمت سوم:لینک کامل توضیحات برای آن جویندگان باحال که خیلی باحالن فقط کسانی که این هارو خوندن اعلام کنن جزو خواننده های توپ براشون حاضری بزنم😁

بسم الله الرحمن الرحیم

کمیل جان   یادت هست وقتی به زیارتت آمده بودم نشستم و با تو از پدر حرف زدم

کمیل جان   دل من جمعه و شنبه نمیشناسد هروقت که حالم دلی میشود می آیم سراغ دعای کمیل

کمیل جان   تو چقدر عظمت داری که دعایی به وسعت دریا به تو آموخته شد

کمیل جان   به سراغ دعا که میروم تشنگی ام تمامی ندارد  همچون آب شوری است که هرچه مینوشم سیرآب نمیشوم

کمیل جان  من کمیل را برای ثواب نمیخوانم؛ میخوانم که پای درس پدر یاد بگیرم چگونه سخن بگویم

کمیل جان   سلام مرا به بابا برسان

بسم الله الرحمن الرحیم

خواستم داغی مایعی را امتحان کنم...انگشت کوچکم را در درون مایع فرو بردم ...

انگار کل بدنم شعله ور شد پوست انگشتم به سرعت برگشت سوخت سوخت بوی سوختنش را حس کردم

پیاله آبی آوردم و انگشتم را درونش قرار دادم حتی لحظه ای نمیتوانستم انگشت را از آب سرد درون پیاله بیرون بیاورم هر جا که میرفتم پیاله همراهم

به یاد آتشی افتادم که حرارتش چند برابر حرارت آتش های این دنیاست به یاد آیات بیم دهنده به یاد ریگ های داغ و وعده های خداوند

با پروردگار عالم سخن گفتم که پروردگارا من ضعیف چطور طاقت بیاورم منی که تحمل سوختن یک انگشت را ندارم چطور تاب آن آتش های عظیم را بیاورم؟

دیدم بهترین سخن در این حالت مناجاتی است که بابا علی ع به کمیل آموخت:

یَا رَبِّ ارْحَمْ ضَعْفَ بَدَنِی وَ رِقَّةَ جِلْدِی وَ دِقَّةَ عَظْمِی‏ یَا مَنْ بَدَأَ خَلْقِی وَ ذِکْرِی وَ تَرْبِیَتِی وَ بِرِّی وَ تَغْذِیَتِی هَبْنِی لاِبْتِدَاءِ کَرَمِکَ وَ سَالِفِ بِرِّکَ بِی‏ یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ رَبِّی أَ تُرَاکَ مُعَذِّبِی بِنَارِکَ بَعْدَ تَوْحِیدِکَ‏ وَ بَعْدَ مَا انْطَوَى عَلَیْهِ قَلْبِی مِنْ مَعْرِفَتِکَ‏ وَ لَهِجَ بِهِ لِسَانِی مِنْ ذِکْرِکَ وَ اعْتَقَدَهُ ضَمِیرِی مِنْ حُبِّکَ‏ وَ بَعْدَ صِدْقِ اعْتِرَافِی وَ دُعَائِی خَاضِعاً لِرُبُوبِیَّتِکَ‏

پروردگارا! بر ناتوانى جسمم و نازکى پوستم و نرمى استخوانم رحم کن. اى که آغازگر آفرینش و یاد و پرورش و نیکى بر من و تغذیه ‏ام بوده ‏اى، اکنون مرا ببخش به همان کرم نخستت، و پیشینه احسانت بر من، اى خداى من و سرور و پروردگارم، آیا مرا به آتش دوزخ عذاب نمایى، پس از اقرار به یگانگی ات و پس از آنکه دلم از نور شناخت تو روشنى گرفت و زبانم در پرتو آن به ذکرت گویا گشت و پس از آنکه درونم از عشقت لبریز شد و پس از صداقت در اعتراف و درخواست خاضعانه ‏ام در برابر پروردگاری ات

بزرگواران:ملتمس دعایتان هستم...

بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی فیلم محمد رسول الله در سینماها اکران شده بود خیلی دوست داشتم برم و ببینم اما هرکس که رفته بود ودیده بود میگفت اونجوریام که فکر میکنی جالب نیست ارزش نداره نرو...اما من میگفتم میخوام برم ببینم ولی قسمت نشد تا اینکه فیلم اومد تو سینمای خانگی و باید خریداری میکردی...

خونه یکی از اقوام بودیم که دیدم دارن فیلمو و وقتی گذاشتند خیلی جذب فیلم شدم به نظر خیلیم قشنگ بود دستمال هامم کنارم(الان حتما میگین بابا توام که همش اشکت دم مشکته!خو چیکا کنم مگه دست خودمه؟)

وقتی حضرت ابوطالب رو دیدم دلم پدری شد دیگه داشتم منفجر میشدم از احساسات مثل همیشه بایه صدای منحصربه فرد موقع احساسی شدنم گفتم نباید صورت حضرت ابوطالب رو نشون میدادند ایشون کسی هستند که پدرِپدر هستند کسی با این عظمت که خداوند اون رو پدرِپدر قرار بده باید صورتشون رو نور نشون میدادند...تو یه حالی بودم که فقط باباعلی میدونه داشتم تو دلم قربون صدقه بابا علی جااااان میرفتم 

که یه نفر زد تو برجک ما و گفت:تو دیگه خیلی خشکه مقدسی...

منو میگین! دیگه از فاز در اومدم رفتم تو آمپاز

 دهان مبارک رو بستم و تا آخر فیلم برخلاف همیشه اظهار نظر نکردم و گذاشتم بقیه با خیال راحت فیلمشونو ببینن(چون معمولا خیلی وسط فیلم ها حرف میزنم و...)