هو الرئوف

از منِ زخم خورده به شما نصیحت اگر بچه هاتونو دوست دارید اگر آینده دنیا و آخرتشون براتون مهمه بچه رو ناز پروده و تنبل بار نیارید...بچه رو آماده خور و تو پر قو بزرگ نکنید...

اگه از روی محبت اینچنین کنید در واقع به اون طفل معصوم خیانت کردید

میدونید اون طفلک باید چه جونی بکنه تا این صفاتی که از تربیت نادرست بهش رسیده رو از بین ببره؟؟

چقدر باید خوذش رو به آب و آتیش و سختی بکشونه تا آدم بشه؟؟

پدر و مادر عزیز من خیلی اهل تلاش اند اصلا تنبل و علاف بیکار نیستند

آقا جانم از اداره که میان تا شب مشغول کارند شب ها هم زود میخوابند و صبح ها زود بیدار میشن

مادر جانمم که خیلی فعاله انقده فرزو کاریه که خدا میدونه...

نخود و لوبیا و سبزی و پیاز و سیرو سیب زمینی و انواع میوه رو خودشون تولید میکنند در حالی که هردوشون کارمند دولتم هستند

ولی متاسفانه من که دختر اونها هستم اصلا مثل اونها نیستم!!!

چرا؟؟چون از بچگی همه کارهارو خودشون کردند اصلا به من کار نسپردند همه چیز برام فراهم بوده

من سالهاست دارم خوذم رو مجبور به تغییر میکنم و هنوز که هنوزه نشدم اون دختر بی بی که مورد رضایت خدا باشه

و الان اون روش تربیتی والدین عزیزم داره روی برادرهام مخصوصا داداش کوچیکه  اجرا میشه و با اینکه میدونم از روی محبت و دوست داشتنه ولی نگرانم چرا که داداشام روحیه شون با من کاملا متفاوت هست و شاید وقتی هم که مردی شدند برای خودشون عین خیالشون نباشه خیلی نگرانم...

+زعفرون خیلی جالبه  من هر روز که میرم سر زمین زعفرون انقد  ذوق میکنم و جیغ میکشم و مبهوت میشم که حد نداره

فکر کنید یک زمین مملو از زغفران جمع میکنی بعد روز بعد که میای میبینی باز زمین داره میترکه از زعفرون

فک کنم دقیقا با همین سرعت رشد میکنند: کلیک

یکی از فانتزی هام اینه یه شب تاصبح بمونم کنارشون ببینم چه جوریاس واقعا؟؟

وقتی از صبح زعفرون جمع میکنی به شوق اینکه اینا بشن سوغات زائرای رفیق رئوف و اونقدر گرسنه ات میشه که دیگه نای جمع کردن نداری یه ماشین نگه میداره و صدات میزنه و میگه بفرمایید غذای نذری...

وقتی خدا انقدر دوستمون داشت که امام رضاشو سلطان این سرزمین کرد تا از غریبی نمیریم

غیر تو کدوم رفیق سنگ تموم گذاشت برام؟تویی سایه سرم تویی کس بی کسی هام

به حال زن های نوغان غبطه میخورم 

یاسیدنا و مولانا یا ابانا استغفر لنا و اشفع لنا عندالله

یا من یسمی بالغفورالرحیم...