بسم الله الرحمن الرحیم
توقع و نگاهمان را باید به دین درست کنیم
دین صرفا به معنای بد نشدن و گناه نکردن ما نیست اصلا هدف دین این نیست
هدف دین لذت عمیق انسان هاست
مگر لقاالله لذت نیست
مگر بابا علی لذت نمیبرد از گریه های شبانه اش...
الدین حبور...
دین کاری میکند ازساده ترین کارها لذت ببری
فلسفه دین لذت است دیندار کسی که حال میکند و کیف میکند به طوری که بقیه حسرت حال اورا میخورند
هرلذتی خیلی عمیق باشد حلال است شک نکن
هرلذتی عمیق نباشدخیلی کیف ندهد حرام است
البته همه شان نه گاهی میگذارند کمی بچشی تا درک کنی چه خبر است...
لذت هایی که مانع میشود من به لذت عمیق برسم شادی که بعدش غم است حرام است...
به لذت های کم قانع نباشیم ماباید از قدرت نشاطی که کسب میکنیم کوه را جابه جا کنیم با همه وجود زندگی کنیم
این بیت شاید مرتبط باشد:اگر لذت ترک لذت بدانی دگر لذت نفس لذت نخوانی
چند دعا میکنم ازته دل آمین بگویید
پرودگارا لذت عبادتت را به ما بچشان لذت بندگی را بیشتر از تمام لذت های دنیا به ما بچشان خدایا شادمون کن خدایا به ما کیف و حال عمیق بده خدایا هرچه به پایان عمرمان نزدیک تر میشویم مارا خوشحال تر کن(این آخری را اهل دل درک میکنند)
پیشنهادانه:صوت های رمضان سال گذشته با عنوان راه های رسیدن به حال خوش معنوی ونشاط زندگی استاد پناهیان(اینجا)
پ.ن:اینکه این روزها این همه پرحرفی میکنم و پست میذارم به خاطر اینه که دوست دارم حس های خوبم رو با شما به اشتراک بذارم:)
